"Ik weet dat mijn keuze de allerbeste is maar ik schaam me zo voor onze scheiding."Ook al weet je dat 1 op de 3 uit elkaar gaat, toch sta je hier niet of nauwelijks bij stil als jij geniet van jouw relatie en jullie gezin. Het moment dat jij je beseft dat een toekomst met elkaar niet meer de toekomst is, komt dan ook hard aan. Zeker als jullie kinderen hebben is dit niet wat je voor ogen had. Een gevoel van falen, misschien wel een gevoel van opgeven kan hierbij horen. Je schamen dat jouw relatie over is (die misschien voor buitenstaanders wel hét perfect plaatje was) hoor ik erg vaak. 'Want de kinderen zijn zo jong en groeien nu op in een huis zonder een papa en mama, dat heb ik nooit gewild!' 'Ik heb zelf zo'n fijne jeugd gehad en nu ontneem ik dat de kinderen.' 'Nu moet ik tegen anderen zeggen dat ik gescheiden ben.' 'Wat doe ik mijn eigen ouders hier veel verdriet mee.' 'Schamen de kinderen zich voor mij?' 'Er is een ander die dus beter/leuker/mooier is dan ik!'Toch kan de overtuiging zo groots zijn dat je weet dat uit elkaar gaan het beste is voor jullie samen, voor de kinderen en vooral voor jezelf. Want samen gaat het gewoon echt niet meer. Er is teveel spanning, teveel ruzie, jullie komen er niet uit en deze beslissing is nodig hoe moeilijk ook. Jouw overtuiging geeft je kracht. Kracht om dit moeilijk proces aan te gaan, in te gaan en te gaan dragen. Dit gaat niet van een leien dakje maar jouw overtuiging maakt dat je door kunt zetten. Twijfels of dat je hier wel goed aan hebt gedaan horen hier ook bij. Dat maakt de emotionele achtbaan nog pittiger. Ook dan kan jouw overtuiging de kracht geven om verder te gaan. Dit voelt zeker niet zo als je bent verlaten door de ander. Begrijp me niet verkeerd, dan is hij zeker anders. Een gevoel van schaamte kan dan juist nog grootser zijn. Toch kun je op de duur wel de overtuiging gaan zien en de kracht gaan voelen dat dit het beste is. Ook al ben/was je het er niet mee eens. Maar dit heeft echt tijd nodig, misschien wel heel veel tijd. 

"Hoe werk jij eigenlijk? En wat doe je dan met 'die kinderen of ouders'? En helpt dit?"Vragen die men stelt op het moment dat ze horen wat voor praktijk ik heb. Op de foto laat ik je graag zien hoe ik werk. Want een beeld krijgen bij wat ik doe is eigenlijk net zo handig. Ik merk namelijk dat zowel ouders als kinderen graag visualiseren. In het begin is dit wat onwennig maar al gauw maakt het de sfeer meer open en ontspannen. Want het onderwerp 'scheiding' is alles behalve ontspannen. Emoties zoals verdriet en boosheid voeren de boventoon. En om hier woorden aan te geven valt niet altijd mee. Met name jonge kinderen en jongens vinden dit lastig. En het is ook lastig, weet maar eens te vertellen wat er precies gebeurt in je leven en hoe jij je daarbij voelt. En dan zit iemand tijdens zo'n gesprek je ook nog eens aan te kijken en te wachten totdat je antwoord geeft. Spelmateriaal helpt om bezig te zijn tijdens een gesprek, om niet constant iemand aan te hoeven kijken. Het helpt om op een luchtigere manier moeilijke situaties te bespreken. Het spel 'Hart op de tong' helpt het proces van scheiding systemisch in kaart te brengen en het een plekje te geven. Maar ook het mengen van kleuren kan helpen om de relatie met papa en mama in beeld te brengen. En bij voetbal hoef je niet aan een tafel te zitten :). Altijd eindig ik het gesprek met een krachtkaart.