- Schaamte en overtuiging -

"Ik weet dat mijn keuze de allerbeste is maar ik schaam me zo voor onze scheiding."

Ook al weet je dat 1 op de 3 uit elkaar gaat, toch sta je hier niet of nauwelijks bij stil als jij geniet van jouw relatie en jullie gezin. Het moment dat jij je beseft dat een toekomst met elkaar niet meer de toekomst is, komt dan ook hard aan. Zeker als jullie kinderen hebben is dit niet wat je voor ogen had. Een gevoel van falen, misschien wel een gevoel van opgeven kan hierbij horen. Je schamen dat jouw relatie over is (die misschien voor buitenstaanders wel hét perfect plaatje was) hoor ik erg vaak. 'Want de kinderen zijn zo jong en groeien nu op in een huis zonder een papa en mama, dat heb ik nooit gewild!' 'Ik heb zelf zo'n fijne jeugd gehad en nu ontneem ik dat de kinderen.' 'Nu moet ik tegen anderen zeggen dat ik gescheiden ben.' 'Wat doe ik mijn eigen ouders hier veel verdriet mee.' 'Schamen de kinderen zich voor mij?' 'Er is een ander die dus beter/leuker/mooier is dan ik!'

Toch kan de overtuiging zo groots zijn dat je weet dat uit elkaar gaan het beste is voor jullie samen, voor de kinderen en vooral voor jezelf. Want samen gaat het gewoon echt niet meer. Er is teveel spanning, teveel ruzie, jullie komen er niet uit en deze beslissing is nodig hoe moeilijk ook.
Jouw overtuiging geeft je kracht. Kracht om dit moeilijk proces aan te gaan, in te gaan en te gaan dragen. Dit gaat niet van een leien dakje maar jouw overtuiging maakt dat je door kunt zetten. Twijfels of dat je hier wel goed aan hebt gedaan horen hier ook bij. Dat maakt de emotionele achtbaan nog pittiger. Ook dan kan jouw overtuiging de kracht geven om verder te gaan. 
Dit voelt zeker niet zo als je bent verlaten door de ander. Begrijp me niet verkeerd, dan is hij zeker anders. Een gevoel van schaamte kan dan juist nog grootser zijn. Toch kun je op de duur wel de overtuiging gaan zien en de kracht gaan voelen dat dit het beste is. Ook al ben/was je het er niet mee eens. Maar dit heeft echt tijd nodig, misschien wel heel veel tijd. 

"Nee, hulp is niet nodig, ik/wij hebben dit zelf gewild en lossen het zelf ook op. Wij kennen onze toch kinderen het beste!" 
Er lijkt ook schaamte te zijn bij het vragen om hulp. Juist het gevoel van falen als ouder lijkt te overheersen. Want juist nu wil jij er zijn voor je kind en het samen 'oplossen'. Want je voelt en weet dat de oorzaak bij jou/jullie ligt als ouder want jij/jullie hebben de beslissing gemaakt. En dat doet zeer. "Jullie hebben voor deze k-situatie gezorgd, dan lossen jullie het ook maar op!" ,vooral bij jongeren is het gevoel van schaamte erg aanwezig.  Juist dan kun je het gevoel hebben dat je geen grip meer hebt op het gedrag  van je kind. 

Iemand die even mee kan kijken, mee denkt en ondersteunt is dan zo helpend. Voor kinderen is juist die neutrale persoon zo belangrijk en fijn. Even niet na hoeven denken wat en hoe ik iets zeg. 
Bij ouders zie ik dan ook schaamte ontstaan omdat ze bang zijn dat ik alles over hun relatie en scheiding te weten kom. Want kinderen vertellen veel en wat dat is, dat heb je als ouder niet in de hand. Want je bent als ouder meestal niet op je best tijdens een scheiding. Juist door de achtbaan aan emoties kun je niet altijd de meest perfecte opvoeder zijn die je nu juist graag had willen zijn. Misschien heb je weleens geschreeuwd, misschien wel wat vaker dan je zou willen. Heb je kwaad gesproken over de andere ouder. Is jouw lontje veel korter omdat alles zo vreselijk veel energie van je vraagt. En dat is zo begrijpelijk! Iedere ouder wil, ongeacht de situatie,  het beste voor zijn kind. En dat is mijn overtuiging. Ik zie hulp vragen dan ook echt als een kracht waarmee je juist wilt zorgen voor jezelf en jullie gezin. 

En deze hulp vragen, daar gaat tijd overheen. Achteraf vaak meer tijd dan dat je had gewild. Maar op het moment dat de overtuiging er is en de kracht komt vrij..... dan ineens is het contact er erg snel. 
Wat een zichtbare opluchting geeft het als ouders eenmaal contact hebben gezocht. Van een oudergesprek van een uur tot aan warme begeleiding voor hun kind(eren), oh dat gun ik iedereen! Want het gevoel hebben dat je van de scheiding minder last hebt en dat je verder kunt, dat is voor iedereen binnen het gezin zo helpend. Want dan pas kun je verder en gaan bouwen aan een nieuwe toekomst. Een toekomst met nieuwe overtuigingen, minder schaamte en nog meer kracht!

www.praktijkjijenik.nl 
Voor jou als ouder, voor jullie als ouders of voor jou als kind.